Voetstappen in het zand

Ik droomde eens en zie ik liep
aan ’t strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen
want ook de Heer liep aan mijn zij.
We liepen zo het leven door
en lieten in het zand
een spoor van stappen twee aan twee
de Heer liep aan mijn hand

Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop
in tijden van geluk en vreugd’
van diepe smart en hoop.
Maar toen ik goed het spoor bekeek
zag ik langs heel de baan
daar waar het juist het moeilijkst was
maar één paar stappen staan

Ik zei toen: “Heer, waarom dan toch +piano
juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag
op het zwaarste deel van ’t pad.
De Heer keek mij vol liefde aan
gaf antwoord op mijn vragen:
“M’n lieve kind toen ’t moeilijk was
toen heb ik jou gedragen.
M’n lieve kind toen ’t moeilijk was
toen heb ik jou gedragen.”