Achter de wolken
Achter de vergrijsde wolken van het tijdelijk bestaan zal de schoonste aller lichten eens in volheid open gaan en er zal een stad verrijzen rijker dan op aard’ bestond met de schitterendste schatten die geen sterveling ooit vond Jerusalem, hoe droomt mijn hart mijn God daar eens t’ontmoeten Ik kan soms wenen om die dag dat ik hem zal begroeten Heimwee laat mijn ziel verzuchten was ik heden in die stad Dan pas zal ik echt beseffen hoe God mij heeft lief gehad Door ’t profetisch woord heeft hij mij het Jeruzalem beloofd waar ik eind’lijk mag aanschouwen hem, in wie ik heb geloofd Jerusalem, hoe droomt mijn hart mijn God daar eens t’ontmoeten Ik kan soms wenen om die dag dat ik hem zal begroeten Achter de vergrijsde wolken komt de Godsstad reeds in zicht Nu reeds word ik in vervoering boven ’t aardse uitgelicht Hemelklanken spreiden vrede als ‘k door gouden straten ga en ik juichend, welgeborgen voor God zelf, mijn schepper sta Jerusalem, hoe droomt mijn hart mijn God daar eens t’ontmoeten Ik kan soms wenen om die dag dat ik hem zal begroeten Jerusalem, hoe droomt mijn hart mijn God daar eens t’ontmoeten Ik kan soms wenen om die dag dat ik hem zal begroeten dat ik hem zal begroeten