Bekijk de overdenking van Ilse Visser: Hoe vaak vieren wij onze eigen bevrijding?

Hoe belangrijk het is dat we daar zuinig zijn op onze vrijheid, en dat ons blijven herinneren. Maar, hoe langer 1945 achter ons ligt, des te moeilijk dat lijkt te worden. Want vaak werkt het bij ons mensen zo: pas als we weten hoe het is om niet vrij te zijn, gaan we onze vrijheid waarderen en vieren. Denk maar even terug aan de lockdowns tijdens de pandemie. Dingen die heel normaal leken, konden niet meer. En na de lockdowns konden we opeens weer genieten van die hele normale dingen, zoals geopende scholen en winkels, werken op kantoor, familiebezoekjes of samenkomen met vrienden.

De waarde van het leven

De vrijheid en het leven vieren. Ilse vertelt over haar oppas, die van joodse afkomst was en in Amsterdam woonde. Ze had de oorlog meegemaakt en overleefd. Hoe gruwelijk de oorlog voor haar moet zijn geweest, werd Ilse pas veel later duidelijk, toen zij al lang geen oppas meer nodig had. Maar vanaf haar vroegste herinnering voelde ze dat haar oppas het leven vierde. Ze maakte van alles een klein feestje, vanaf het moment dat ze ’s morgens je ogen opendeed totdat ze naar bed ging.

En eigenlijk zie je dat steeds in het leven. Misschien ook wel in je eigen leven. Als je de dood in de ogen hebt gekeken of kijkt, voel je opeens hoe waardevol het leven is. Je zou misschien wel willen schreeuwen: Leef, leef met volle teugen, nu het nog kan.

Israel in ballingschap

Aan de hand van Nehemia 12 vertelt Ilse verder. Voor een periode van 70 jaar was het volk Israël in ballingschap, verdreven uit hun land, terwijl Jeruzalem in puin lag. Uiteindelijk mocht het volk terugkeren en begonnen ze met de herbouw. Steen voor steen, muur voor muur, en met de nodige tegenstand. Zodra destadsmuur dan eindelijk af is en je er met het hele volk overheen kunt lopen, is het feest!

Alleen nu, op die feestdag beschreven in het boek Nehemia, is de vreugde misschien nog wel groter. Want als je 70 jaar niet vrij bent geweest, je land en stad hebt moeten missen, besef je des te meer dat vrijheid niet gewoon is, dat het een geschenk is, opnieuw van God gekregen.

Bevrijding in ons leven

En hoe is dat voor jou? Hoe vaak vier jij je eigen bevrijding? Niet die van 5 mei, maar de bevrijding die we dankzij Jezus gekregen hebben? In Hem zijn we vrijgemaakt van schuld, van angst, van de dood. Het kan zomaar gebeuren dat we dat vergeten, en we ons leven leven en die vrijheid als normaal  beschouwen.

Het verhaal van Nehemia moedigt ons aan om onze vrijheid te vieren. En niet alleen voor onszelf, maar op zo’n manier dat anderen het horen en zien. Net zoals in dat vers waar staat ‘het was op grote afstand te horen’. Bijvoorbeeld mensen in uw omgeving die zich gevangen voelen door angst, verdriet, problemen. Bedenk eens hoe mooi het zou zijn als we er niet alleen zelf opnieuw blij van worden, maar als het verhaal van onze bevrijding ook het hart en leven van anderen raakt.

Ik dank U voor het leven

Luister hieronder het lied 'Ik dank U voor het leven' van The Psalm Project, een prachtig lied van dankbaarheid voor Hem die ons vrij maakte.