Organist Francesca Ajossa is gek op Bach: 'Je kan zoiets niet schrijven zonder geloof'

Francesca volgde muziekonderwijs in Italië. Hoe kwam het dat zij zich in Nederland ging vestigen? Zelf had ze nooit verwacht dat ze binnen de muziek een carrière zou opbouwen. Immers, ook in Italië leeft het idee dat je van muziek niet goed rond kunt komen. Je moet een ‘echte baan hebben’, zo wordt er gedacht.

Maar toen Francesca besloten had om toch de muziek in te gaan, was de knop definitief om. Ze speelt met hart en ziel en het is haar lust en haar leven. Vooral de brede keuze binnen het muziekrepertoire maakt het orgelspelen zo gevarieerd en dat is iets wat haar boeit en goed bij haar past.

Katholiek en protestant

In de podcast gaat Francesca dieper in op de verschillen tussen haar vaderland en de orgelcultuur hier in Nederland. Ze kwam hier voor het eerst in aanraking met 'hele noten' en leerde om 'dienstbaar' orgel te spelen en de samenzang in haar kerk te begeleiden. 'Ik leer steeds meer om naar de teksten te kijken en welke registratie daarbij past, welke laag ik kan toevoegen. Sommige Psalmen en gezangen vind ik mooier dan andere. Als ik de preek hoor, kan ik daar nu vervolgens een verwijzing naar maken met mijn orgelspel.'

Francesca's man is protestants en als rooms-katholieke christen gaat er daardoor een nieuwe wereld voor haar open. Ze wist eigenlijk niet van de verschillende stromingen binnen Nederland. 'Ik zie niet zoveel grote verschillen. Mijn man en ik zijn ook op een vergelijkbare manier opgegroeid. We houden van reflecteren en kunnen goed met elkaar praten over dit soort dingen.'

Ze geeft eerlijk toe dat er tijdens het orgelspelen voor haar weinig ruimte overblijft om nog aan iets anders te denken. Dus zoiets als een 'religieuze ervaring' heeft ze dan niet. Dat heeft ze dan weer wel als luisteraar. Zo is ze gek op Bach. 'Zoiets kan je ook alleen maar schrijven als je in God gelooft.'

• Naar de podcast!