Prachtig gedicht voor Pasen

God, ik durf niet binnendringen in die tuin
Wat zou ik moeten schrijven over dat allesbrandende vuur van angst

Zijn kreet:
Ik wil niet
Zijn pijn:
Ik ben bang voor alle zonden van de hele wereld

Hoe, hoe moet Zijn zweet in woorden worden vertaald,
Zodat ik het begrijp?
God, ik durf niet binnendringen waar angst en liefde

Vechten om de beker van de dood
Het enige dat ik nog kan is slapen
Slapen en vergeten dat ik hier ooit was…

Vannacht is stil, zoals het vandaag stil was
Geen zon, wat regen, geen wind
Grijs, kleurloos, doelloos hebben we rondgewandeld in onze eigen gedachten

Dit is de nacht van stilte en van de dood
Vannacht weten we niets
Doen we alsof we niet weten
Laten we geen krediet nemen op wat komt
Laat wat komt ons overkomen
Vannacht weten we niets dan de stilte van de dood

Wil je ook de voordracht van Mirjam bekijken? Dat kan bovenaan dit artikel!

Dit gedicht komt uit de bundel Intercity Bestemming Pasen.