Navigatie overslaan
Word vriend

Gratis inloggen

Praat mee op onze sites, beheer je gegevens en abonnementen, krijg toegang tot jouw digitale magazines en lees exclusieve verhalen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

NPO Start
pijl naar links

Alles voor niets

stap 1 van 23 april 2017

Gekruisigd en opgestaan

Romeinen 8:31-39

‘Christus Jezus is de gestorvene, wat meer is, de opgewekte.’ (Romeinen 8:34)

‘Jezus is voor mij aan het kruis gestorven.’ Dat is voor veel christenen de meest kernachtige samenvatting van hun geloof. Tegenwoordig dragen veel mensen een duidelijk zichtbaar zilveren of gouden kruisje. Het kruis is een symbool geworden, een herkenningsteken van de christelijke identiteit.

Ooit schreef Paulus: ‘Wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor Joden aanstootgevend, en voor heidenen dwaas.’

Toch is Paulus tot bekering gekomen, omdat hij de opgestane Christus ontmoette op weg naar Damascus. Die ontmoeting gaf zijn leven een totaal nieuwe wending en is heel belangrijk voor hem geworden. De ontdekking dat Jezus echt uit de doden was opgestaan, betekende voor hem de definitieve doorbraak in zijn leven. Het gaf hem hoop en verwachting.

Die ontwikkeling in zijn leven met God wordt prachtig omschreven in Romeinen 8. Paulus zegt daar: “Christus Jezus is voor ons gestorven. Wat nog belangrijker is: Hij is uit de dood teruggekomen en zit aan de rechterhand van God.” (Het Boek)

Ik zoem nu even in op het zinnetje: ‘wat nog belangrijker is.’ De betekenis van het lijden aan het kruis mag nooit losgezien worden van de opwekking uit het graf. Anders zou je het belangrijkste vergeten. Je mag niet bij Goede Vrijdag blijven steken. Bij onze schuld en zonde waarvoor Hij gekruisigd werd. Het open graf vertelt, garandeert zelfs dat al die zonden vergeven zijn.

Paulus noemt in dat beroemde gedeelte van Romeinen 8 allerlei verschrikkelijke dingen die ons bedreigen. Onderdrukking, nood, vervolging, honger, ontbering, gevaar, de dood. Paulus is heel realistisch. De wereld is nog niet bevrijd. Het Rijk van God is nog lang geen echte werkelijkheid. En de dood als de laatste vijand is nog niet onttroond. Toch maken alle dingen die hij benoemt onderdeel uit van een loflied. Waarom? Omdat Christus niet alleen de Gekruisigde is, maar ook de Opgewekte.

Dat is het allerbelangrijkste. Daardoor kunnen we ons staande houden in deze gebroken wereld. De boodschap van de Levende houdt ons op de been. Jezus is niet alleen gestorven, Hij is ook opgestaan.

Dat is het belangrijkste. De gekruisigde is opgewekt.

Opmerking - ‘Als Christus niet is opgewekt, is onze verkondiging zonder inhoud en uw geloof zinloos.’ (gezegd door Paulus)