God de uitvinder van rust
maandag 1 mei 2017
Alleen met God
Psalm 62:6-9
‘Toen ging Hij de berg op om er in afzondering te bidden.’ (Matteüs 14:23)
God nam Abraham en Mozes mee een berg op. Vanuit de hoogte hadden zij niet alleen beter zicht op het beloofde land, ze zagen alles ook in een ruimer, groter perspectief.
Je kunt ook zelf een berg opgaan. Dat heeft Jezus tijdens Zijn leven op aarde letterlijk heel veel gedaan (zie Matteüs 14:23, Marcus 6:46, Lucas 9:28). Waarom deed Hij dat?
De Bijbel vertelt dat Hij de bergen introk om te bidden. In de bergen is het stil. Vanaf de bergen heb je ook een prachtig uitzicht. Je geniet van de natuur, van de grootheid van Gods schepping. Op een berg wordt een mens klein en God groot.
Jezus zocht op zo’n berg de intimiteit met God. Juist daar vond Hij Hem. Juist daar sprak Hij met God. In de stilte en omringd door de grootheid van Gods schepping zocht Hij Gods aangezicht.
God laat zich overal vinden. Maar er zijn veel omstandigheden, situaties die dat in de weg staan. Neem nou de drukte van het leven van alledag. Ook voor Jezus was het vaak veel te druk. Regelmatig moest Hij zich van de massa losmaken en trok Hij zich terug in de bergen om met Zijn Vader te praten. Alleen zo kon Hij de opdracht van Zijn Vader vervullen. Jezus’ leven was geworteld in het luisteren naar de Vader.
Bergen zijn er in Nederland niet. Maar wel genoeg plaatsen waar het stil is. Genoeg plekken waar de natuur spreekt van de grootheid van God. Het is goed om ons van tijd tot tijd terug te trekken. Een wandeling te maken. Of juist een pas op de plaats. Je los te maken van je werk. Niet in de agenda kijken. De telefoon stil en de computer uit.
Gods aangezicht zoeken. Dat kan overal. Thuis, in de kerk, in de natuur.
Tip - Een vaste plek om te bidden en een vaste tijd heeft grote voordelen. Het schiet er anders snel bij in.