Jannica van Barneveld - Mattheus 6

Ik bid tot God om kracht,
in tijden van gemis,
de leegte van de dag,
om wie er niet meer is.
Jezus geef mij licht,
in de duisternis.
Heer U lijkt al ver,
wees mijn morgenster
en beschijn mijn droef gezicht.

Mijn kind, ik zie je traan.
U hielp mij toen ik viel.
Ik ben met jou begaan.
En U vertroost mijn ziel.
Ik weet wat jij bedoelt.
U ziet mij als ik kniel.
Ik heb het zelf gevoeld.

Kind, ik hoor je toch.
Waar kan ik dan heen.
Ik ken geen bedrog.
O God, bent U er nog.
Geef mij maar je hand.
Breng mij naar dat land,
waar het eeuwig vrede is.

Waar als Gods kind’ren eeuwig mogen rusten.
Zij musiceren aan de gouden kusten.
En voor de troon van Jezus, amen zeggen,
daar hun kronen leggen, teken van hun dank.
Jouw naam staat in mijn hart.
Uw woord leidt mij op weg.
Ik troost je in je smart.
U hoort naar wat ik zeg.
In alles blijf ik trouw.
Ik zie de zon al weer.
Omdat ik van je houd.
Omdat U van mij houdt.
Wie Gods liefde vindt
en zijn zoon bemint,
noem ik dan mijn kind.

Heer, ik ben Uw kind.

Geef aan God je hand,
reizend naar dat land,
waar het eeuwig vrede is.
Eens kom jij dan thuis,
in Gods vaderhuis,
omdat Hij jou nooit verlaat.