De hoogste eer

Ik heb Gods lied gezongen. Ik zing ook nu Uw loflied, Heer, want ik wil bij U horen, de Heer verdient de hoogste eer. Onze HEER verdient de hoogste eer.

God heeft mij rust gegeven. Ik roep Zijn naam. Ik zing voor Hem. Hij heeft dit lied geschreven. Hij geeft me leven, lijf en stem. Onze HEER verdient de hoogste eer.

Daarom zing ik zijn lied overal. Van noord tot zuid, we zingen het uit, tot het klinkt van de top en vanuit het dal: onze Heer verdient de hoogste eer.

Wie schrijft het lied van God op? Wie leest het voor? Wie leert Zijn les? Wie voedt zichzelf als kind op? Het is de HEER die mensen redt. Onze HEER verdient de hoogste eer.

Ik heb Gods kracht ervaren. Ik heb Zijn wonderen gezien. Ik kan ze niet verklaren, maar ik belijd dat ik Hem dien: onze HEER verdient de hoogste eer.

Daarom zing ik zijn lied overal. Van noord tot zuid, we zingen het uit, tot het klinkt van de top en vanuit het dal: onze Heer verdient de hoogste eer.

Ik ken Hem. Ik weet wat Hij doet. Dat is genoeg. Zo is het goed. Zijn lied welt in mij op.

Mijn stem is water voor wie dorst naar Hem, water voor wie dorst naar Hem. Mijn stem is water voor wie dorst naar Hem, water voor wie dorst naar Hem.

Daarom zing ik Zijn lied overal. Van noord tot zuid, we zingen het uit, tot het klinkt van de top en vanuit het dal: onze Heer verdient de hoogste eer.