De kerk van alle tijden

De kerk van alle tijden, kent slechts één vaste grond ‘t is Christus die door lijden zijn volk aan Zich verbond Om haar als bruid te werven, kwam Hij ten hemel af ‘t Was Hij die door zijn sterven aan haar het leven gaf

Uit ieder volk verkoren, toch in haar Heiland één Is zij door Hem herboren, blijft dit haar kracht alleen één Geest, één vast vertrouwen, één doop, één heil’ge dis één Heer, op wie te bouwen haar troost en rijkdom is

Wij gaan de wereld in Met hoop die overwint Geen naam of macht, heeft zoveel kracht Als die van onze Heer

Wij gaan de wereld in Met hoop die overwint Geen naam of macht, heeft zoveel kracht Als die van onze Heer

God houdt zijn kerk in leven, hoe ook bespot, verdrukt door dwalingen omgeven, verscheurd, uiteengerukt Al roepen van de torens, de wachters nog: Hoe lang? Straks gaat de dag beginnen wordt klagen een gezang