Middelpunt van ons verlangen

Middelpunt van ons verlangen, trooster van 't ontrust gemoed, Jezus, onze dankb're zangen, loven Uwe liefdegloed. Gij woudt van de hemel dalen, op deez' diep bedorven aard', en voor ons de schuld betalen, die ons bang gemoed bezwaart.

Liefde, met wat medelijden, zaagt Gij Adams kind'ren aan, voor die zondaars woudt Gij strijden, om hen van de vloek t' ontslaan. Ja, Gij storttet bloed en tranen, in het bang Gethsémane, om voor ons de weg te banen, naar 't gewest van rust en vree.

Liefd', in U is al ons leven, doorkijkje Gij, Gij zijt ons hoogste goed. Ja, Uw kruis heeft ons gegeven, wat ons eeuwig leven doet. O, hoe zijn w' aan U verbonden, Jezus, Redder, 's Vaders Zoon, onze harten, onze monden, juichen dankbaar tot Uw troon.