Psalm 42

't Hijgend hert, der jacht ontkomen Schreeuwt niet sterker naar ’t genot Van de frisse waterstromen Dan mijn ziel verlangt naar God Ja, mijn ziel dorst naar den Heer God des levens, ach, wanneer Zal ik naad'ren voor Uw ogen In Uw huis Uw Naam verhogen O mijn ziel, wat buigt g' u neder Waartoe zijt g' in mij ontrust Voed het oud vertrouwen weder Zoek in 's Hoogsten lof uw lust Want Gods goedheid zal uw druk Eens verwiss'len in geluk Hoop op God, sla 't oog naar boven Want ik zal Zijn Naam nog loven Maar de Heer zal uitkomst geven Hij, die 's daags Zijn gunst gebiedt 'k Zal in dit vertrouwen leven En dat melden in mijn lied 'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht Zingen, daar ik Hem verwacht En mijn hart, wat mij moog' treffen Tot den God mijns levens heffen