Uren dagen maanden jaren

Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen. Ach, wij vinden waar wij staren niets bestendigs hier beneen! Op de weg die wij betreden staat geen voetstap die beklijft. Al het heden wordt verleden, schoon 't ons toegerekend blijft.

Snelt dan, jaren, snelt vrij henen met uw blijdschap en verdriet. Welke ramp ik mag bewenen God, mijn God, verandert niet. Blijft mij alles hier begeven, voortgeleid door zijne hand, schouw ik uit dit nietig leven in mijn eeuwig vaderland.

Aan de eindpaal van de tijden ziet ons oog de geest van 't kwaad, moe geworsteld en ontwapend, tot geen afval meer in staat. Als de Here God in allen, en in allen alles is, zal het licht zijn, eeuwig licht zijn, licht uit licht en duisternis.