Voetstappen in het zand

Ik droomde eens en zie ik liep aan ’t strand bij lage tij. Ik was daar niet alleen want ook de Heer liep aan mijn zij. We liepen zo het leven door en lieten in het zand een spoor van stappen twee aan twee de Heer liep aan mijn hand

Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop in tijden van geluk en vreugd’ van diepe smart en hoop. Maar toen ik goed het spoor bekeek zag ik langs heel de baan daar waar het juist het moeilijkst was maar één paar stappen staan

Ik zei toen: “Heer, waarom dan toch +piano juist toen ik U nodig had, juist toen ik zelf geen uitkomst zag op het zwaarste deel van ’t pad. De Heer keek mij vol liefde aan gaf antwoord op mijn vragen: “M’n lieve kind toen ’t moeilijk was toen heb ik jou gedragen. M’n lieve kind toen ’t moeilijk was toen heb ik jou gedragen.”