Wie gelooft tot aan het einde

Wie gelooft tot aan het einde en voor Christus eens zal staan zal die daar dan kunnen zeggen ik verdien het in te gaan Zo onrustig, vol van zorgen dikwijls was ik boos o Heer Wil dat alles mij vergeven neem mij in uw liefde Heer neem mij in uw liefde Heer

Was de weg vaak smal en donker Sloeg de twijfel om mij heen Vol van angst, toch ging ik voorwaarts Nimmer liet hij mij alleen Donder, bliksem, storm of regen wat ook kwam op d’aardse reis Niets, nee niemand hield mij tegen op de weg naar ‘t paradijs op de weg naar ‘t paradijs

Aan het eind van ’t aardse leven kom ik dan voor u te staan Wil mijn zonden mij vergeven Mag ik, Heer, nu binnen gaan Al uw zonden zijn vergeven Aan het kruis zijn ze voldaan Wie gelooft tot aan het einde die mag zeker binnen gaan die mag zeker binnen gaan