Lied van de week: Psalm 42
Dit prachtige lied gaat over verlangen, verdriet, verlossing, hoop en vertrouwen. De dichter van dit lied stort zijn ziel uit naar God. Net zoals deze dichter mogen we al onze verlangens bij God brengen of zelfs uitstorten. God wordt daar niet door afgeschrikt. We zijn juist welkom met al onze gevoelens en emoties. Ook in tijden dat we God niet voelen, leert deze Psalm ons dat we kunnen terugkijken naar het verleden waarin we God wel hebben ervaren. Daarom mogen we blijven hopen op Gods hulp, Zijn gunst én beloften! Want Hij is trouw tot in de eeuwigheid.
Laat je deze week bemoedigen door dit lied, dat gezongen wordt door Mannenkoor Salomo. Zing je met ons mee?
Liedtekst
Evenals een moede hinde
naar het klare water smacht,
schreeuwt mijn ziel om God te vinden,
die ik ademloos verwacht.
Ja, ik zoek zijn aangezicht,
God van leven, God van licht.
Wanneer zal ik Hem weer loven,
juichend staan in zijn voorhoven?
't Hijgend hert, der jacht ontkomen,
Schreeuwt niet sterker naar 't genot Van de frisse waterstromen,
Dan mijn ziel verlangt naar God.
Ja, mijn ziel dorst naar den HEER,
God des levens, ach, wanneer Zal ik naad'ren voor Uw ogen,
In Uw huis Uw naam verhogen?
'k Denk aan U, o God, in 't klagen,
Uit de landstreek der Jordaan,
Van mijn leed doe 'k Hermon wagen,
'k Roep van 't klein gebergt' U aan.
'k Zucht, daar kolk en afgrond loeit,
Daar 't gedruis der waat'ren groeit,
Daar Uw golven, daar Uw baren
Mijn benauwde ziel vervaren.
Maar de HEER zal uitkomst geven,
Hij, die 's daags Zijn gunst gebiedt,
'k Zal in dit vertrouwen leven,
En dat melden in mijn lied,
'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht Zingen,
daar ik Hem verwacht; En mijn hart,
wat mij moog' treffen,
Tot den God mijns levens heffen.