Martin Brand vertelt: "God gebruikt ons met alle rafelrandjes die er zijn"

Van zanger naar communicator

De afgelopen periode is er voor Martin veel veranderd. Hij is bij het Leger des Heils gaan werken, is nu een oprechte 'soldaat', en is gescheiden. Hij zingt zeker nog, maar dat bepaalt niet wie hij is. "Ik ben een communicator, een bemoediger, een inspirator, hoop ik." Hij schrijft liedjes, theaterstukken en schreef ook altijd veel blogs. "En soms preek ik op zondag. Dus.. ik ben meer een communicator, en muziek, ik leef ervoor en schrijf ook nog steeds. Maar het is altijd een middel geweest, nooit een doel op zich."

Het leger

Martin is gaan pionieren in Harderwijk. Wat doet hij nu? "Ik doe vooral wat ik normaal niet makkelijk vind: niet alles invullen en niet gelijk gaan. Ik moet luisteren, kijken, open staan. Kijken wat God je geeft en dat was de eerste fase. In een nieuwe buurt, waar ik woon, landen en praatjes gaan maken. In de moestuintjes, voortuinen, in het korps. In Harderwijk waren dit vooral 12 oudere mensen die trouw over zijn gebleven. Samen ga je dromen en luisteren: wat zou God van ons willen." Het niet weten, dat vindt hij lastig, dat ligt niet in de aard van het beestje. Maar.. Gods leiding is nodig, en dat is het startpunt.

"Het was net het begin van de eerste golf toen ik in Harderwijk kwam. Mensen konden nergens heen, dus waren veel thuis. We zaten met elkaar in hetzelfde schuitje." Dit leverde mooie gesprekken op, die soms wel uren duurden. Mensen vertellen hem hun levensverhaal. "Vaak zat loop ik gewoon in vrijetijdskleding en ben ik gewoon Martin die bij het Leger werkt en in de buurt woont. En door die ontmoetingen ontstaat het leger. Mensen die ineens iets willen doen in de buurt." Nu gaat hij wel een programma doen. Maar.. wel ontstaan uit de gesprekken.

Vader en gescheiden

Martin verhuisde van Zwolle naar Harderwijk, er veranderde veel voor hem. Hij kwam in een nieuwe realiteit, en zijn huwelijk is niet meer. Hoe is dat om zijn rol te vinden? "We zijn nog samen naar Harderwijk verhuisd. De droom was om hier samen iets te beginnen, met de kinderen. Maar natuurlijk is het zo dat als een huwelijk duurzaam ontwricht is, dan is dat niet van de een op de andere dag maar is dat vaak al jaren. Ook in ons geval, een moeilijke strijd. Het is moeilijk aan te wijzen waar het dan in zit." Hulp hebben ze gezocht, en bij hen was zoals bij velen de liefde niet het probleem. Toch liep het zo.

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

"Soms is dat nog het moeilijkste dat je zo'n stel wordt dat niet zonder en niet met elkaar kan. Dat je elkaar niet meer kunt vinden, met alle heftigheid van dien. Dat je allebei alleen staat terwijl je daaronder een diepe laag voelt, jij bent toch wel mijn vrouw of man, de moeder en vader van mijn kinderen." In Harderwijk was het moment op een zondag dat hij in de samenkomst sprak en dat Susanne naar hem toe kwam. De laatste spullen waren ingepakt, de wandeling terug naar huis. Het moment van afscheid. "We zeiden: we zien elkaar op de verjaardagen van de kinderen. Als een onwerkelijke droom." Zijn ex-schoonvader reed weg met een Boedelbak en zijn ex-vrouw. "En dan ga je naar binnen en is het stil in huis. En zijn de kinderen er niet." Voor hem was dat dubbel, onwerkelijk, maar ook onafwendbaar. 

Een andere realiteit

Uiteindelijk kreeg hij veel hulp, vanuit het Leger en van vrienden. "Ik weet nog dat ik tot het eind sputterde: God wil dit toch niet? Hij kan toch wonderen doen? Dan liever een heel slecht huwelijk, en dat ik er wel elke dag voor mijn kinderen kan zijn. Niet opgeven, het is een verbond! En ook: Ik ben een voorbeeld voor anderen. De commandant van het korps zei op een dag tegen me: ‘God kan inderdaad wonderen doen. Maar is het je opgevallen dat jij zelf slechts een mens bent?’ Je moet leren leven met een realiteit die soms anders is dan je droomt." Een jaar later vieren ze weer samen de verjaardagen van hun kinderen. En dat gaat best goed.

Rafelrandjes

Tot slot deze mooie quote: “Wat wij meegemaakt hebben, onze weg, diskwalificeert ons niet van onze idealen. God gebruikt ons met alle rafelrandjes die er zijn. Daarom heb ik nooit gedacht dat ik met mijn werk moest stoppen. Het zal me helpen anderen te helpen, die moeilijke keuzes moeten maken in hun leven.”

Dit artikel is een parafrase van een interview wat Martin Brand deed met Groot Nieuws Radio (met hun toestemming geplaatst). Het interview kun je hier verder beluisteren.