Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Frank van Essen werd zelf geraakt tijdens het zingen en spelen van Psalm 42: 'Ik herkende plotseling zo veel van mezelf, en ik hoorde Gods antwoord'

16 mei 2022 · Leestijd 3 min

Psalm 42, jullie kennen hem goed. De moede hinde die naar water smacht. Kort geleden deelden wij nog het verhaal van Robert die veel steun vond in deze Psalm. Ook Frank van Essen werd er opnieuw door geraakt toen hij deze prachtige Psalm uitvoerde voor Petrus in het land.

Klemtonen

Hij had er eigenlijk niet zoveel mee, althans niet met de Liedboek-versie, en was er vanuit zijn evangelische traditie niet mee opgegroeid. "Verder vond ik het zelf ook een beetje een ouderwets lied hoor, zeker met die rare klemtónen op het eind.", schrijft hij op zijn Facebookpagina.

Maar, toen Petrus in het land hem vroeg 3 psalmen te arrangeren, ontdekte hij hoe de psalm wat voor hem begon te betekenen: "Ik ging er mee aan de slag, en al doende begon die psalm ineens te leven! Ik stond de demo in te zingen en de tekst greep me zo sterk aan dat ik even een pauze moest nemen. Ik herkende plotseling zoveel van mezelf, en ik hoorde Gods antwoord. Wat indrukwekkend."

Levende psalm

Hij vond het krachtig, hoopgevend. En ineens ging hij zien waarom deze psalm voor zoveel mensen zo waardevol is. "Ik voelde als het ware de generaties met me meekijken en me aanmoedigen met een "Zie je wel, hij is écht mooi!". Ja oma, ik hoor je." Aan de klemtonen kan hij echter nog steeds niet wennen.

En toen, het inzingen. Hij vertelt: "Het kostte me echt veel moeite om mijn emoties in bedwang te houden, maar ik ben heel blij met het eindresultaat. Hopelijk gaat hij voor jou ook leven, deze psalm. Nog steeds, of opnieuw, of in een andere versie, ook prima." 

Wat een prachtig verhaal, en mooi hoe zo'n oude psalm weer ineens tot leven komt! Kijk de video van Petrus in het land hieronder: 

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Lees de liedtekst hier mee

Evenals een moede hinde
Naar het klare water smacht
Schreeuwt mijn ziel om God te vinden
Die ik ademloos verwacht
Ja, ik zoek zijn aangezicht
God van leven, God van licht
Wanneer zal ik Hem weer loven
Juichend staan in zijn voorhoeven?

Tranen heb ik onder te klagen
Tot mijn spijze dag en nacht
Als mijn haters honend vragen
Waar is God die gij verwacht?
Ik gedenk hoe ik vooraan
In de reien op mocht gaan
Om mijn dank Hem op te dragen
In zijn huis op hoogtijdagen.

Hart onrustig, vol van zorgen,
Vleugellam geslagen ziel
Hoop op God en wees geborgen.
Hij verheft wie neerviel.
Eens verschijn ik voor de Heer,
Vindt mijn ziel het danklied weer.
Hij mijn God, Hij heeft mijn leven
Dikwijls aan de dood ontheven.

--:--