Psalm 139 raakt kern van ons bestaan: 'Ik schreef het lied na de miskraam'
Zanger Marcel Zimmer schreef het bekende Opwekkingslied 'Heer U bent altijd bij mij' op basis van Psalm 139. Het is een sterk getuigenis, want Marcel en zijn vrouw Lydia hadden toen net de miskraam van hun eerste zwangerschap achter de rug. Marcel vertelt: 'We kregen heel veel kaarten van vrienden die meeleefden. Wel vier of vijf keer kregen we daarin de tekst van Psalm 139 vers 5 mee.' Deze week staat in de EO podcast Dit is mijn Lied Psalm 139 centraal.
Marcel en Lydia halen veel steun uit de mooie woorden van Psalm 139: 'Dat was zo mooi, we hebben daar echt kracht uit geput. Uw hand is op mij, U omgeeft mij, U bent voor mij en naast mij en om mij heen. Ik ben naar het studiootje van mijn zolder gegaan en er tot vier uur in de ochtend mee bezig geweest. De tekst en de melodie gingen hand in hand. Zo is mijn interpretatie van Psalm 139 ontstaan. Vanuit een stuk verdriet vanwege onze miskraam in 1994. Tot op de dag van vandaag is het één van onze favoriete liederen', aldus Zimmer.
Ook voor Rosanne van Dam is het lied erg betekenisvol. Ze is moeder van drie geadopteerde kinderen uit Zuid-Afrika en heeft een verloskundigenpraktijk. 'Die praktijk hebben we de naam 'New Creation' (Nieuwe Schepping) meegegeven. We konden vanaf nul beginnen en nadenken over onze visie en wat we wilden uitdragen. Omdat we allebei christen zijn, wilden we dat zichtbaar maken. Er zijn niet zoveel praktijken die dat expliciet laten zien.'
Wonder
Rosanne vervolgt: 'Vanaf het allereerste begin hebben we Psalm 139 als uitgangspunt genomen. We noemen de geboorte van een kind een wonder en verwijzen op onze website naar Psalm 139. Met name vers 14 en 15 staan daarbij centraal. Ik loof U, omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben. Wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat heel goed. Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde.'
De tekst sijpelt door in alle facetten van het werk dat Rosanne doet. 'De verwondering die David in deze Psalm beschrijft is ook onze verwondering. Het heeft de consequentie dat als je iets een wonder noemt, je het niet mag afraffelen. Alles om het wonder heen, de ouders en het gezin, is er ook onderdeel van. We zijn niet per se een christelijke praktijk, iedereen is bij ons welkom. Als we uitleggen hoe we werken trekt dat mensen uit de hele populatie aan. Christenen, maar ook mensen uit achterstandsbuurten.'
Op persoonlijk vlak hebben Rosanne en haar man geen biologische kinderen gekregen. 'We zijn geen uitgebreid medisch traject begonnen. Maar we hebben al vroeg in ons huwelijk besloten om voor adoptie te gaan. De moeders van onze kinderen en onze kinderen zelf hebben niet bedacht hoe hun leven eruit zou komen te zien en dat weten ze nog niet. Wat ik troostvol vind is dat we niet hoeven te blijven hangen in pijn en verdriet. We mogen ons richten op God en zeggen: ik loof U.'