Wat zingen de zussen van Filiae toch prachtig!

Liedtekst

Vaste Rots van mijn behoud, 
als de zonde mij benauwt, 
laat mij steunen op uw trouw, 
laat mij rusten in uw schauw, 
waar het bloed, door U gestort, 
mij de bron des levens wordt. 

Jezus, niet mijn eigen kracht, 
niet het werk door mij volbracht, 
niet het offer dat ik breng, 
niet de tranen die ik pleng, 
schoon ik om mijn zonden ween, 
kunnen redden, Gij alleen.

Zie, ik breng voor mijn behoud 
U geen wierook, mirr’ of goud; 
moede kom ik, arm en naakt, 
tot de God, die zalig maakt, 
die de arme kleedt en voedt, 
die de zondaar leven doet! 

Eenmaal als de stonde slaat 
dat dit lichaam sterven gaat, 
als mijn ziel uit d’aardse woon’ 
opklimt tot des Rechters troon, 
Rots der eeuwen, in uw schoot 
berg mijn ziele voor de dood.