Geen vakantie...

De zevende dag

Genesis 2:1-3

‘Op de zevende dag had God zijn werk voltooid.’ (vers 2)

Het getal zeven loopt als een rode draad door het eerste hoofdstuk van de Bijbel. Zeven keer wordt het werkwoord ‘scheppen’ en zeven keer het werkwoord ‘maken’ gebruikt. Zeven keer lezen we dat de schepping goed was en op de zevende dag heeft God Zijn scheppingswerk voltooid.

De boodschap is helder. God heeft alles geschapen. Zeven is immers het getal van God. Zeven is het getal van de volmaaktheid.

God heiligde de zevende dag. Hij zette hem apart. Als een bijzondere dag. Een terugkerende herinnering: God voltooit wat Zijn Hand begint.

Na zes dagen werken mag de mens op de zevende dag rusten. Daar is tijd en gelegenheid voor. Er is ook aanleiding toe. Niet omdat wij mensen na zes dagen klaar zijn. Ons werk is eigenlijk nooit af. De week die komen gaat, zit vaak weer helemaal vol gepland. Ons werk is niet af, onze gezondheid is niet 100%. Ons geloofsleven is vaak ver onder de maat. Als we terugblikken op een week hard werken, worden we er pijnlijk aan herinnerd. Maar op die zevende dag mogen we toch rusten. Omdat Gód Zijn werk afmaakt. Zijn werk voor ons.

Gods werk kent geen losse einden. Gods werk is volmaakt.

Wat ook opvallend is, is dat de Bijbel niet vermeldt dat er aan die zevende dag een einde kwam. Bij alle andere dagen wordt vermeld: ‘En het was avond geweest en het was morgen geweest, de …. dag.’ Maar van de zevende dag dus niet. Alsof de schrijver ons wil zeggen dat aan dat voltooide werk van God nooit een einde komt. Jezus heeft gezegd: ‘Mijn Vader werkt aan één stuk door’!

Gebed - Dank u wel o God, dat U uw schepping nooit in de steek laat. Heer, wij kunnen niet zonder U. Amen.