God rustte

Een dag zonder einde

Genesis 2:1-3

‘Op die dag rustte Hij van Zijn werk.’(vers 2)

De schepping is Gods werk. De zevende scheppingsdag onderstreept dat. De schrijver gebruikt zeven keer het woord ‘scheppen’, zoals er ook bewust zeven keer gesproken wordt van het woord ‘maken’. Zes is in de Bijbel het getal van de mens en zeven het getal van God. Daarom is die zevende dag zo belangrijk. Op die dag concludeerde God dat alles voltooid was.

De zevende dag hoort er helemaal bij. Maakt de schepping compleet. Het is ook een heel bijzondere dag. Op de vijfde dag zegende God de vissen en de vogels. Op de zesde dag zegende God de mensen. Nu zegent God een dag. De zevende dag wordt De dag.

Is het je wel eens opgevallen dat de zevende dag geen einde had? Aan het eind van elke scheppingsdag lazen we: ‘En het was avond geweest en het was morgen geweest.’ Alle andere scheppingsdagen kenden een begin en een einde. Dat lees je niet bij de zevende dag. Het lijkt net of aan die laatste dag geen eind is gekomen. De conclusie dat alles voltooid was, geldt niet voor één dag.

De zevende dag is een bijzondere dag, een gezegende dag, een dag met perspectief! Dat staat overigens haaks op de dagelijkse realiteit. Het leven nu kan het best worden getypeerd als onvoltooid; niets is volmaakt. Daar past het getal zes bij.

De boodschap van de zevende dag blijft heel belangrijk. Niets of niemand kan nu een eind maken aan de onvolmaaktheid. We kunnen de gebrokenheid die door de zonde is ontstaan, niet ontkennen. Maar we weten meer. Nog steeds geldt het perspectief van de zevende dag. Jezus’ laatste woorden waren immers: “Het is volbracht.” Ook de laatste boodschap van de Bijbel luidt: “Zie, Ik maak alle dingen nieuw.”

De zevende dag: een dag zonder einde. Een profetie.

Gebed: Wij danken U, God, voor de zevende dag. Ons leven heeft perspectief. U maakt af wat U bent begonnen. Amen.