"Ik zal bij je zijn"
zaterdag 13 mei 2017
Deuteronomium 31:8
… maar wat als God toch ver weg lijkt?
Psalm 42:10-12
’Ik wil tot God, mijn rots zeggen, waarom vergeet Gij mij, waarom ga ik in het zwart?’ (vers 10)
Het geloof zegt dat God dichtbij is, maar ons gevoel zegt vaak iets heel anders. Wij hebben soms het gevoel dat God heel ver weg is. We merken niets van Hem. Er gebeuren dingen waarvan we ons afvragen: “Waarom?”
Waarom lijkt God soms toch zo ver weg? Waarom lijkt Hij soms niets van mijn gebed te horen?
Natuurlijk voel je het niet altijd zo. Soms heb je wél het gevoel dat God dichtbij is. Een probleem werd opgelost, een gebeurtenis die je niet goed ‘begreep’, bleek achteraf van waarde te zijn. Maar dat is lang niet altijd zo. Je hoort het van heel veel mensen: ze zouden heel graag nog meer van Gods aanwezigheid willen ervaren. Ze willen graag geloven dat Hij dichtbij is, maar in werkelijkheid is Hij naar hun beleving vaak ver weg.
Hoe zit het dan met God? En met onszelf? Ligt het aan Hem of ligt het aan ons?
Het kan inderdaad aan ons liggen. Zonden en andere zaken kunnen een barrière vormen tussen God en ons.
Maar dat is niet altijd het geval. Het is goed om eerst naar onszelf te kijken. Het is goed om steeds maar weer te bidden: ‘Here, Gij doorgrondt en kent mij. Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leid mij op de eeuwige weg.’ Maar er kan ook een andere situatie zijn. Wat mij opvalt, is hoe vaak die in de psalmen voorkomt. Psalmen van gelovige mensen die zich beklagen bij God.
Klagen over Gods afwezigheid mag. En weet je waarom? Juist omdat God beloofd heeft dat Hij aanwezig wil zijn. Je mag je daaraan vasthouden. Je mag erop pleiten. Je mag je zelfs beklagen als je ervaring anders is. Echt geloven houdt in dat je God ook echt serieus neemt. Als je echt gelooft dat Christus wel aan het kruis verlaten werd en dat de zegen daarvan is dat Hij Zijn volgelingen nooit zal verlaten, dan mag je daar in moeilijke en eenzame tijden op pleiten. Je mag zeggen “Here, waar bent u?”
Of onze klachten terecht zijn, is vraag twee. Ik schreef al dat onze zonden de oorzaak kunnen zijn. Of dat God er juist wel was en wij Zijn aanwezigheid gewoon over het hoofd zagen of zelfs niet wilden zien. We hadden het ons anders voorgesteld. God hielp niet op de manier zoals wij voor ogen hadden.
Er kunnen zoveel antwoorden zijn op de vraag: “Waar is God?” Maar zolang wij het niet begrijpen, mogen we het gewoon zeggen. Ook dat is geloven.
Tip - Lees de psalmen maar eens. Ze gaan over jouw vragen.