Twaalfhonderdzestig dagen

Weeën

Matteüs 24:1-15

‘Dat alles is het begin van de weeën.’ (vers 8)

Het is verschrikkelijk hoeveel rampen de wereld de afgelopen jaren hebben getroffen. Na de tsunami in Zuidoost-Azië volgden orkanen elkaar wereldwijd op. De gevolgen waren verschrikkelijk. Enorme gebieden werden verwoest. Miljoenen mensen raakten dakloos. Honderdduizenden mensen kwamen om.

In het zuiden van Europa woedden niet zo lang geleden hevige branden. Tienduizenden hectaren bos werden in as gelegd. Vervolgens was er de dreiging van het vogelgriepvirus. Geleerden waarschuwden voor een wereldwijde epidemie.

Rampen veroorzaakten onnoemelijk veel verdriet. Ze vonden zo vaak plaats dat we er moe van werden. Moe om het allemaal weer aan te horen. Moe om er ook weer geld voor te geven.

Als christen denk je vaak aan de woorden van Jezus. In zijn afscheidsrede heeft Hij er immers over gesproken: ‘Overal zullen er hongersnoden uitbreken en de aarde zal beven.’ (Matteüs 24:12) Dat niet-gelovige mensen deze link niet leggen, is begrijpelijk. Zij kennen deze woorden niet. Maar een christen wel. Het zou dom zijn om elkaar daar niet op te wijzen.

Christus heeft ook heel duidelijk uitgesproken wat Hij van Zijn kinderen verwacht. Hongerigen moeten eten krijgen, dorstigen drinken. Mensen die naakt zijn, moeten kleren krijgen.

Een christen kan niet gewoon doorleven. Hij weet dat door alle gebeurtenissen heen de grote Dag van Jezus’ wederkomst nadert. Daarom ervaart een christen de verschrikkelijke pijn, waaronder de wereld gebukt gaat, als de pijn die voorafgaat aan een geboorte. De pijn van een wee.

Weeën zijn het begin van elke geboorte. Ze zijn pijnlijk en volgen elkaar steeds sneller en steeds heftiger op. De uren voor de geboorte zijn niet de gemakkelijkste. Maar het is wel een bijzondere pijn. De pijn van een ernstige ziekte is anders.

Vreselijke pijn hebben en toch hoopvol zijn. Net als bij de pijn van een wee. Gods kinderen staan voor de prachtige taak om dat aan de mensen uit te leggen. De wereld vergaat niet, maar er vindt een nieuwe geboorte plaats.

Gebed - Help ons, Here om met de wereld pijn te lijden. Om samen te zuchten. Maar ook om samen te hopen op de nieuwe wereld die U ons heeft beloofd.