Psalmen 81: [2] Jubel voor God, onze sterkte, juich voor de God van Jakob, [3] zing een lied en sla de tamboerijn, speel op de harp en de lieflijke lier, [4] blaas op de ramshoorn bij nieuwemaan en bij vollemaan voor onze feestdag, [5] want dat is een opdracht aan Israël, een voorschrift van Jakobs God. [6] Daartoe verplichtte Hij Jozef, toen Hij optrok tegen Egypte. Onvermoede woorden hoor ik zeggen: [7] ‘Ik nam de last van je schouder, je hand raakte geen draagkorf meer aan. [8] Riep je om hulp, Ik redde uit de nood en gaf antwoord uit het duister van de donder. Ik stelde je op de proef bij het water van Meriba: sela [9] “Hoor, mijn volk, Ik moet je vermanen, Israël, luister naar Mij. [10] Laat geen andere god bij je toe, buig je niet voor een vreemde god, [11] Ik ben de HEER, je God, die je wegleidde uit Egypte – open wijd je mond, Ik zal hem vullen.” [12] Maar mijn volk luisterde niet, Israël wilde niet van Mij weten. [13] Toen liet Ik hen begaan, koppig volgden zij hun eigen inzicht. [14] Ach, wilde mijn volk maar horen, wilde Israël mijn wegen maar volgen. [15] Spoedig zou Ik zijn vijanden vernederen, zou mijn hand zich keren tegen zijn belagers. [16] Wie de HEER haten, zouden kruipen voor zijn volk, dat zou voor altijd hun lot zijn. [17] Maar Israël zou Hij voeden met de edelste tarwe – ja, jou zou Ik spijzigen met honing uit de rots.’

Psalm 81