Elsbeth Gruteke - Pasen - Johannes 1

In een graf verborgen door een steen,
Toen U zich gaf, verworpen en alleen,
Als een roos geplukt en weggegooid
nam U de straf, en dacht aan mij,
meer dan ooit.

Is dat, is dat mijn Koning,
dat aller vaad'ren wens,
is dat, is dat zijn kroning?
Zie, zie, aanschouw de mens!
Moet Hij dat spotkleed dragen,
dat riet, die doornenkroon,
Lijdt Hij die spot, die slagen,
Hij, God, uw eigen Zoon?

De middag kleurde zwart; de hemel treurde zacht
Gods Zoon werd aan het kruis geslagen
Hij werd voor ons vervloekt; vergoot voor ons zijn bloed
Zo heeft Hij onze straf gedragen

Hij gaf één laatste schreeuw; de hemel keek en zweeg
Gods Zoon werd naar het graf gedragen
Een oorlog in het graf; de dood werd overmand
Op eigen grond voorgoed verslagen

Opeens bewoog de grond; de steen werd weggerold
Volmaakte liefde won zelfs van het graf
Dood, jij heerst niet meer.
De Opgestane Heer heeft al je macht gebroken

Voor eeuwig is uw heerschappij
Uw troon staat onwankelbaar
Ongeëvenaarde kracht ligt in uw grote Naam
Jezus, Overwinnaar

Ik prijs U Jezus; ontvang mijn liefde
Alleluia, Alleluia
Alleluia, Alleluia
Naam boven alle namen; ik zing halleluja

Ik zing halleluja, ik zing halleluja, ik zing halleluja
Het Lam is opgestaan!