Word maar stil...

Een plek voor gebed

Marcus 1:32-39

‘Toen het nog helemaal donker was, stond hij op en ging naar buiten.’ (vers 35)

Jezus heeft zich tijdens Zijn leven op aarde heel vaak teruggetrokken in de stilte van de natuur. Lees maar: ‘Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden.’ ‘Nadat hij afscheid van de mensen had genomen, ging hij de berg op om er te bidden.’

Soms nam Hij ook zijn discipelen mee: ‘Ze voeren met de boot naar een afgelegen plaats, om daar alleen te kunnen zijn.’ Hij nam hen ook mee naar Getsemane: ‘Ze kwamen bij een olijfgaard die Getsemane heette, en hij zei tegen zijn leerlingen: “Blijven jullie hier zitten, terwijl ik ga bidden.”’

Jezus koos vaak voor de stilte. Wij kennen verschillende soorten stiltes. Er zijn stiltes waar je niet voor kiest. Zoals de stilte na het verlies van een geliefde. Die stiltes kunnen heel pijnlijk zijn. Maar de stiltes waar Jezus voor koos, zijn van een ander soort. Dat zijn de heerlijkste momenten.

Waarom?

Wel, stilte schept ruimte om te spreken. Vooral ruimte voor het spreken van God. Maar dan moet je wel stil willen zijn. We laten de draagbare radio thuis, nemen geen mp3-speler mee tijdens het wandelen. Niet spreken, maar luisteren. Naar de natuur. Naar de stem van God.

De stilte opzoeken kan een groot avontuur zijn. Het is in feite nog meer dan een stille plek opzoeken. Het is meer dan stilte om je heen. Het is ook meer dan een poos niet praten. Het is stilte buiten, maar ook zoeken naar stilte vanbinnen – stilte in je hart.

‘Toen verscheen God aan Elia in het suizen van een zachte stilte.’ Stille tijd in de natuur is zendtijd van de Heilige Geest!

De vakantieperiode kan een heel geschikte tijd zijn om dit stil zijn in praktijk te brengen. Je neemt afstand van je werk en gaat naar een rustige plek om stil te worden. Probeer het maar eens.

Tip - Jezus deed dit heel vaak. De natuur is voor Hem de plek om met Zijn Vader te spreken. Hij deed dat tot in de laatste nacht van Zijn leven. (Marcus 14:32)